Φωτογραφίες ανθρώπων,1: Φωτογραφία της οικογενείας Σουλτάνας
και Σάββα Ελευθεριάδη, Καστοριά 1951 * Photos of people,1: Photo of the family of Soultana and Savvas Eleftheriadis, Kastoria 1951
Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος
Οι
συλλέκτες συνήθως ενδιαφέρονται και συγκεντρώνουν φωτογραφίες ιστορικών
προσώπων ή «διασήμων» ανδρών και γυναικών. Επίσης τους ενδιαφέρουν οι
φωτογραφίες ιστορικών ή κοινωνικών σημαντικών γεγονότων καθώς και ιδιαιτέρων
συμβάντων είτε αυτά συνέβησαν μία φορά, είτε συνέβησαν κατ’ επανάληψιν στον
παρελθόντα χρόνο. Με άλλα λόγια, οι καλοί συλλέκτες φωτογραφιών συγκεντρώνουν
υλικό το οποίο αναφέρεται σε ξεχωριστά, κατά την εκτίμησή τους, πρόσωπα και σε
ιδιαίτερα γεγονότα και συμβάντα. Οι φωτογραφίες που δείχνουν τα συνηθισμένα
πρόσωπα και τα καθημερινά τρέχοντα γεγονότα - ο πολύς κόσμος και οι ζωές των πολλών
ανθρώπων - για ένα συλλέκτη, άξιο του ονόματός του, συνήθως, δεν έχουν σημασία.
Συλλέγω
τρεις ιδιαίτερες ενότητες φωτογραφιών, οι οποίες καθόλου ή ελάχιστα ενδιαφέρουν τους καλούς συλλέκτες:
φωτογραφίες γάμων, φωτογραφίες ανθρώπων και φωτογραφίες συμβάντων. Από αυτές
τις τρεις ενότητες ελπίζω να αναρτηθούν στο blog, όσες περισσότερες είναι δυνατόν να δημοσιευτούν.
Η
συγκεκριμένη φωτογραφία, η πρώτη στην σειρά, αποτελεί από μόνη της ειδική περίπτωση.
Όταν την είδα σκέφτηκα: Θεέ μου τι ομορφιά! και την κράτησα επάνω στο γραφείο
μου περίπου ένα χρόνο για να την βλέπω ή για να την παρατηρώ και να αισθάνομαι
καλύτερα. Στο πίσω μέρος είναι γραμμένα με μελάνι, από τον πατέρα, τα ονόματα της εικονιζομένης οικογενείας.
Αντιγράφω:
«Οικογένεια Σάββα Ελευθεριάδου – Εξ αριστερών προς τα
δεξιά.
Ι) Όρθιαι
1) Αρτεμισία 2) Ελευθερία 3) Μαρίκα 4) Βικτωρία 5)
Σοφία
ΙΙ) Καθήμενοι
1) Κούλα 2) Σουλτάνα, μήτηρ 3) Χρηστάκης και 4)
Σάββας, πατήρ
Καστοριά 6/9/[19]51»
Το
ζεύγος, η Σουλτάνα και ο Σάββας Ελευθεριάδης, έκαμαν 7 παιδιά, 6 κορίτσια και ένα
αγόρι, τον Χρηστάκη. Όλα τα παιδιά έχουν ανοικτά χρώματα, είναι καλοντυμένα και
στέκονται απέναντι στον φακό: με ελαφρύ χαμόγελο το αγόρι - περισσότερο
χαμογελούν τα δύο κορίτσια πίσω του, ενώ τα άλλα 4 κορίτσια μένουν σοβαρά. Διακρίνω μία μικρή μελαγχολία στην πρώτη κόρη,
την Αρτεμισία και στην πιο μικρή, την Κούλα. Όμορφο χαμόγελο έχει και η μητέρα,
ντυμένη με το σκούρο φόρεμα, ενώ ο πατέρας φορεί κουστούμι και είναι σοβαρός,
τόσο όσο χρειάζεται. Προφανώς οι γονείς ήθελαν αγόρι και αυτό γεννήθηκε μετά από 5 πανέμορφα κορίτσια. Δεν σταμάτησαν
και έτσι ήρθε η Κούλα, η ομορφιά στην αγκαλιά της μητέρας. Τα πέντε κορίτσια
νομίζω ότι μοιάζουν στην μητέρα, η Αρτεμισία και ο Χρηστάκης πήραν κάτι και από
τον πατέρα τους. Εάν έπρεπε να επιλέξω θα έλεγα όλες αλλά αν, παρ’ όλα αυτά,
έπρεπε να πω ένα όνομα θα έλεγα την Ελευθερία, την δεύτερη από αριστερά με τις
υπέροχες κοτσίδες και την έντονη έκφραση στο καθαρό της πρόσωπο.
Θα
ήθελα να γνωρίσω πως μεγάλωσαν και πώς ζούνε τα κορίτσια και το αγόρι, οι γυναίκες και ο άνδρας αργότερα. Και πως
έζησαν οι γονείς. Αλλά κάθε φορά οι εικόνες τους, οι οποίες όσο περνούσε ο καιρός άλλαζαν, να μένουν πάντα
δίπλα και μαζί με αυτές τις εικόνες της φωτογραφίας, βγαλμένης στην Καστοριά λίγο μετά το τέλος του
Εμφυλίου.
Θα
το ξαναγράψω γιατί έτσι θέλω να κλείσει το κείμενο: Πόση ομορφιά υπάρχει εδώ, φως λάμπει
όλη η οικογένεια!
Πράγματι πολύ όμορφη φωτογραφία. Είναι απίστευτο πόσα πράγματα μπορεί να διακρίνει κανείς - εάν κοιτάξει πραγματικά - μέσα σε ένα τόσο μικρό κομμάτι χαρτί: το ντύσιμο, τα μαλλιά, τις εκφράσεις του προσώπου, τις χειρονομίες, το πως είναι στημένοι και τοποθετημένοι στο πλάνο, την διάθεση κτλ. Οι "απλές" καθημερινές φωτογραφίες έχουν πιο πολύ ενδιαφέρον, είναι πιο οικίες και φέρνουν πάντα θύμισες παλιές κι αγαπημένες.
ΑπάντησηΔιαγραφή